Σεξουαλικά βοηθήματα και ΜΜΕ, μέρος 2ο (προσοχή, περιέχει τολμηρή γλώσσα)
Είπα πως θέλω να λύσω τα μαλλιά μου και να τρέξω σε ένα λιβάδι με παπαρούνες; Ναι, θα το κάνω, αλλά προς το παρόν πάμε στο δεύτερο μέρος των σεξουαλικών βοηθημάτων. Ας δούμε πως τοποθετούνται στο ζήτημα οι άνθρωποι που τα χρησιμοποιούν, τι δηλώνουν έμμεσα με την χρήση τους, ή πώς φαίνεται να βλέπουν τον εαυτό τους, τους άλλους και τα σεξουαλικά βοηθήματα, ανα περίπτωση.
Μέρος 2ο η ιδεολογική τοποθέτηση απέναντι στα σεξουαλικά βοηθήματα.
Όλες οι πράξεις έχουν ιδεολογικό υπόβαθρο. Σύμφωνα με το συντακτικό, πίσω από κάθε πράξη που γίνεται υπάρχουν 3 στοιχεία, το υποκείμενο που δρα ή πάσχει, το γεγονός της πράξης (το ρήμα) και το αντικείμενο της πράξης που είναι ένας άλλος ή εμείς οι ίδιοι στην περίπτωση που το ρήμα είναι αυτοπαθές, όπως π.χ. το ρήμα "αυτοϊκανοποιούμαι". Επομένως η ιδεολογική τοποθέτηση απέναντι στα σεξουαλικά βοηθήματα θα πρέπει να εξεταστεί ανάλογα με το ποιος δρα, σε ποιόν, με ποιο τρόπο, ώστε να αποκαλυφθεί εν μέρει η αλήθεια της.
Από όλη την παρακάτω κουβέντα θέλω να εξαιρέσω τελείως κάποιες ομάδες γυναικείου πληθυσμού και λέω "γυναικείου" διότι το περιοδικό, το αφιέρωμα και τα προϊόντα απευθύνονται στις γυναίκες μόνο. Εξαιρώ τρεις ομάδες γυναικείου πληθυσμού που αν και μπορούν να απορρίψουν τα σεξουαλικά βοηθήματα τελείως, εντούτοις δεν έχουν πολλά να χάσουν αν τα εισάγουν στην ζωή τους κι -επακόλουθα- τα κρατήσουν εκεί για πάντα. Εξαιρώ α) τις γυναίκες που για οποιουσδήποτε λόγους είναι σε μόνιμη βάση ερωτικά μόνες, β) τις γυναίκες που βρίσκονται σε μακροχρόνια μονογαμική σχέση, για κάποιο λόγο δεν έλκονται πια από τον σύντροφο, σκοπεύουν όμως για δικούς τους λόγους να διατηρήσουν αυτήν την μονογαμική σχέση ως τον θάνατό τους, γ) τις γυναίκες που έχουν καλή σχέση με τον σύζυγο αλλά για ιατρικούς λόγους δεν μπορούν να έχουν μια πλήρη επαφή με τον σύζυγο. Εν ολίγοις η συζήτηση που ακολουθεί δεν αφορά εκείνες που είτε για αντικειμενικούς λόγους, είτε κατ' επιλογή γνωρίζουν πως δεν πρόκειται στο μέλλον να έχουν πλήρη επαφή με άνθρωπο.
Πρώτες στο μυαλό μου έρχονται οι γυναίκες που χρησιμοποιούν τα σεξουαλικά βοηθήματα για αυτοϊκανοποίηση. Οι λέξεις "βοήθημα" και "αυτο-ικανοποίηση" δεν ταιριάζουν στην ίδια φράση διότι είναι ήδη αυτο-αποκλειόμενες. Η σκέψη πως η γυναίκα χρειάζεται βοήθεια για να αυτοϊκανοποιηθεί δείχνει πως αυτός που σχεδίασε το βοήθημα την θεωρεί ανίκανη να φτάσει στην ικανοποίηση μόνη της. Είναι αλήθεια αυτό; Όχι. Αφού δεν ήταν για χιλιάδες χρόνια, γιατί να είναι τώρα; Υπάρχει βέβαια στο εξωτερικό ένας μύθος που ισχυρίζεται πως οι άντρες είναι εκείνοι που προσφέρουν τον οργασμό, μύθος που ξεκίνησε από τον τρόπο με τον οποίο περιγράφηκε ο οργασμός όταν πρωτοαναφέρθηκε (π.χ.he offered her an orgasm), όμως ο μύθος αυτός στην χώρα μας είναι αδύναμος αφού δεν ακούμε την φράση παρά μόνο σε μεταφράσεις ταινιών από αδαείς μεταφραστές. Εμείς οι γυναίκες γνωρίζουμε ότι το δυναμικό του οργασμού υπάρχει ήδη στο σώμα μας, απλώς όταν βρισκόμαστε με σύντροφο, οι σωστές κινήσεις στα σωστά μέρη μπορούν να συνεισφέρουν. Άλλο πράγμα είναι αυτό, κι άλλο να "χρειάζεται" βοήθεια κάποια γα να έρθει σε οργασμό κατά την αυτοϊκανοποίηση. Η γυναίκα που χρησιμοποιεί κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό της για την ικανοποίησή της, αποδυναμώνεται και υποσκάπτει την αυτονομία της. Το μόνο πράγμα που κάνει το βοήθημα είναι να εδραιώσει στο μυαλό της την πεποίθηση πως η ηδονή έρχεται από κάπου έξω από το σώμα της, σαν δώρο, καθιστώντας την έτσι αδύναμη να διεκδικήσει την ηδονή μόνη της.
Θα μου πει κανείς πως τα ΜΜΕ μέσω των αρθρογράφων και σεξολόγων τους ισχυρίζονται πως το σεξουαλικό βοήθημα μπορεί τουλάχιστον να βοηθήσει την γυναίκα να διερευνήσει την σεξουαλικότητά της, να μάθει το σώμα της, να ανακαλύψει τι της αρέσει. Θα αστειεύεστε ασφαλώς, το εντελώς αντίθετο συμβαίνει, με το βοήθημα αγγίζει και διερευνά λιγότερο το σώμα της, μπορεί κάλλιστα να έρθει σε οργασμό χωρίς να ακουμπήσει καθόλου το σώμα της με τα χέρια της, απλώς νιώθει την επίδραση του ξένου πράγματος πάνω της, του μηχανήματος, αυτού που είναι τεχνητό, άκαμπτο, που δεν μοιάζει καθόλου με χέρι ή με χείλη, γι αυτό και στην συνέχεια μπορεί να βεβαιώσει όχι πως νιώθει όταν την αγγίζουν απαλά εδώ κι έντονα εκεί, αλλά τι επίδραση είχε στην τάδε ταχύτητα το μηχάνημα εδώ και τι επίδραση εκεί.
"Ναι, αλλά το βοήθημα έχει απόδοση κι είναι πολύ καλό τουλάχιστον στα διαστήματα που είσαι χωρίς σύντροφο". Ναι, το ξέρω ότι έχει απόδοση, αυτή είναι η δουλειά του, να έχει απόδοση άριστη και την ίδια πάντα, χωρίς σκαμπανεβάσματα όπως οι σύντροφοι, χωρίς μούτρα, νεύρα, πονοκέφαλο, συνάχι. Βεβαίως έχει απόδοση, την απόδοση που ποτέ δεν θα έχει εραστής, εκτός αν κάποτε τα μέλη του σώματος μπορούν να δονούνται σε 5 ταχύτητες. Και ναι μεν το μυαλό της γυναίκας γνωρίζει από την αρχή πως το βοήθημα είναι μηχάνημα, πως δεν είναι άνθρωπος, πλην όμως ο οργασμός του βοηθήματος είναι εγγεγραμμένος στο κεφάλι της, οπότε η σύγκριση μεταξύ της βιωμένης ηδονής από το βοήθημα κι από τον σύντροφο, φυσικά αποβαίνει εις βάρος του συντρόφου. Ναι, ο άνθρωπος μειονεκτεί απέναντι στα μηχανήματα. Απίστευτο; Δεν θα μου κάνει εντύπωση αν σε 10 χρόνια από σήμερα οι γυναίκες στην πράξη θα προτιμούν την ησυχία τους και την παρέα μιας σειράς από πολύ εξελιγμένα σεξουαλικά βοηθήματα. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτή η διαδικασία θα γίνει συνειδητά κι αμέσως, απλώς είναι πολύ λογικό όταν κάνεις απολογισμό της σχέσης, στα αρνητικά του συντρόφου να προσθέτεις την ελλειμματική σεξουαλική απόλαυση κι αναπόφευκτα η ησυχία σου να φαίνεται μια πολύ καλύτερη ιδέα. Έχουμε ήδη διαπιστώσει ως κοινωνία πως πολύ μικρότερα πράγματα όπως οι καθημερινές ώρες που απαιτούνται στο facebook είναι συχνός λόγος για να αναβάλλεις ραντεβού, συνεπώς το μέτριο προς χάλια σεξ ασφαλώς είναι σημαντικότερος λόγος.
Θα μου πείτε πως ζούμε στον κόσμο της σεξουαλικής ελευθερίας, ή τουλάχιστον στον κόσμο της ελεύθερης επιλογής. Το ξέρω αυτό το ανέκδοτο, είναι παλιό. Ναι, ζούμε στον κόσμο που διευκολυνόμαστε να επιλέξουμε ελεύθερα να ζήσουμε όλες σαν την Σάντρα Μπούλοκ στο Network: να δουλεύουμε από το σπίτι, να παραγγέλλουμε έτοιμα σε ντελίβερυ, να πληρώνουμε όλους τους λογαριασμούς με e-banking, να φοράμε μόνο πυτζάμες, κι ανάμεσα στις υποθέσεις όταν περισσεύει κανένα πεντάλεπτο να έχουμε κι ένα οργασμό. Ναι, αλλά είναι αυτό σχέδιο ζωής για κάποια;
Μετά έχουμε ομάδες γυναικών που χρησιμοποιούν σεξουαλικά βοηθήματα ενώ έχουν σχέση και τα βοηθήματα βρίσκονται στο κοινό κρεββάτι είτε με υπόδειξη της γυναίκας, είτε με υπόδειξη του άντρα. Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις, με διαφορετικούς δράστες, διαφορετικά κίνητρα, διαφορετική κατανομή εξουσίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε οτιδήποτε για τις γυναίκες το ερώτημα είναι "ποιος έχει την εξουσία πάνω μου;". Στην σχέση, στο σεξ, είμαστε ισότιμοι ή όχι; Ας το δούμε μέσα από το αφιέρωμα.
Στο αφιέρωμα, το μόνο απόλυτα ισότιμο σεξουαλικό βοήθημα που σχεδιάστηκε για δύο είναι ένα παιγνίδι με κάρτες ρόλων και σενάρια γι αυτούς τους ρόλους. Φαίνεται πολύ αθώο κι άκακο αλλά η ερώτηση είναι: γιατί να παίξουμε ρόλους; Τι κακό έχουμε εμείς οι δύο; Δεν είμαστε αρκετά καλοί; Ένας ντελιβεράς και μια πωλήτρια, ένας έμπορος και μια δασκάλα, ένας δημόσιος υπάλληλος και μια φυσιοθεραπεύτρια, ένας μηχανικός αυτοκινήτων και μια φοιτήτρια, εμείς οι δυό, τι ελάττωμα έχουμε και πρέπει να γίνουμε κάποιοι άλλοι; Ο καθένας από εμάς είναι εκείνο που διάλεξε ο άλλος, άρα είμαστε το καλύτερο δυνατόν σε κάθε μία επαφή μας. Ο καθένας από εμάς, έχει κάνει τόσα χρόνια κόπο να γίνει αυτός που είναι, να λέει όσα λέει, να σκέφτεται όπως σκέφτεται, να χαϊδεύει όπως χαϊδεύει. Γιατί να παίξουμε θέατρο; Δεν πρέπει να είμαστε αρκετά περήφανοι για τους εαυτούς μας ώστε να μην θέλουμε να γίνουμε κάποιο άλλοι; Τι είναι το σεξ; πορνό ταινία που όλο κάποιον υποδύονται, κι όλο λένε κάτι λόγια που στην πραγματική ζωή δεν τα λέει κανείς; Με λίγα λόγια για μένα αυτό το παιγνίδι σημαίνει ότι είμαστε ισότιμοι αλλά ταυτόχρονα παραδεχόμαστε ότι είμαστε " λίγοι". Γιατί;
Πάμε στα σεξουαλικά βοηθήματα που εισάγονται στο κοινό κρεββάτι με πρωτοβουλία της γυναίκας. Η πράξη προβάλλεται ως κατάλληλη για μια γυναίκα δυνατή που διεκδικεί την σεξουαλική ικανοποίηση, οπότε με μια σεξουαλικώς απελευθερωμένη κίνηση προτείνει τα βοηθήματα, επομένως η γυναίκα έχει τον έλεγχο της κατάστασης και την εξουσία. Χμ...Μάλλον όχι. Αφού η λέξη "βοήθημα" παραμένει στην εξίσωση, η ανεπάρκεια είναι σαφέστατη. Ποιανού; Όχι της ηδονής, αυτό το έχουμε αποδεχτεί εκ προοιμίου διότι είναι το προφανές, αλλά η ανεπάρκεια της επικοινωνίας μεταξύ τους και της ψυχικής δύναμης της γυναίκας. Υποτίθεται ότι είναι ήδη αποδεκτό κι από τους δυό πως η σεξουαλική ικανοποίηση πρέπει να είναι αμοιβαία κι όμως η γυναίκα αντι να καθίσει και να ταλαιπωρήσει τον σύντροφο με λεπτομερείς οδηγίες, με υποδείξεις και βασανιστικές δοκιμές για το πως να την χαϊδεύει και πώς να συνεισφέρει στην δική της ικανοποίηση, προτιμάει να μην του ζαλίζει το κεφάλι και του προτείνει την εύκολη κι εγγυημένη λύση του βοηθήματος, κάνοντας έτσι τον οργασμό της να φαίνεται σαν κάτι που μόνο ανώτερες δυνάμεις μπορούν να προκαλέσουν. Και να μεν αληθεύει ότι οι άντρες ειδικώς προσβάλλονται όταν καταλαβαίνουν ότι δεν είναι προφέσορες πανεπιστημίου στο σεξ, όμως υποθέτω ότι προσβάλλονται πολύ περισσότερο μόλις αντιληφθούν πως ο οργασμός που βλέπουν αποτυπωμένο στο γυναικείο πρόσωπο από το βοήθημα, δεν έχει ποτέ πριν αποτυπωθεί στο πρόσωπό της από την απλή δική τους παρουσία. Υποθέτω επίσης ότι αισθάνονται όχι ως ερωτικοί σύντροφοι αλλά ως χειριστές μηχανημάτων, ως εκτελεστές οδηγιών, γεγονός υποτιμητικό και καθόλου ισότιμο. Τα λέω όλα αυτά σκεπτόμενη πως αντιμετωπίζουμε πάντα τους συντρόφους ως ανθρώπους, γι αυτό δεν έχουμε σκοπό να τους πληγώσουμε αν αυτό περνάει από το χέρι μας. Επομένως αντί να εθελοτυφλούμε απέναντι στα σεξουαλικά προβλήματα μας, καλύτερα είναι να τα αντιμετωπίζουμε κατάματα, να λέμε τι θέλουμε, να εξηγούμε πώς θα φτάσουμε στο επιθυμητό και να κάνουμε υπομονή ως που να το πετύχουμε. Μην φοβάστε να μιλήσετε, οι άντρες θα είχαν παρατήσει τελείως το σεξ εάν δεν είχαν οργασμό 99% των σεξουαλικών τους επαφών κι είχαν μόνο το 50% ή 60%. Θα ξεσήκωναν τον κόσμο αν τελειώνατε πρώτες και γυρνούσατε την πλάτη να κοιμηθείτε αφήνοντάς τους στα κρύα του λουτρού. Μην φοβάστε να μιλήσετε ανοιχτά για ό,τι χρειάζεστε αν θέλετε να μοιραστείτε ισότιμα την εξουσία κι όχι να την παραχωρήσετε στο μηχάνημα. Αυτός είναι ο δρόμος για αληθινή δύναμη, να διαφεντεύεις τον εαυτό σου και να διεκδικείς την ηδονή που δικαιούσαι από τον άλλον άνθρωπο, όχι από έναν τρίτο εμβόλιμο στην σχέση -το βοήθημα.
Στην συνέχεια έχουμε την περίπτωση που τα ερωτικά βοηθήματα τα προτείνει ο άντρας στην γυναίκα. Αυτή είναι η πλειοψηφία των περιπτώσεων κι είναι αποτέλεσμα της πορνογραφικοποίησης της ζωής στην Δύση, αφορά δηλαδή εκείνους τους άντρες που επιθυμούν να επαναλάβουν στην πραγματική ζωή αυτά που βλέπουν στις πορνό ταινίες. Δυστυχώς, στα πορνό οι γυναίκες δεν είναι ακριβώς άνθρωποι, είναι κατώτερης μορφής ζωής, αντικείμενα προς χρήση και διαθέσιμες σε κάθε είδους κακοποίηση, εξευτελισμό, απανθρωπισμό. Εξίσου δυστυχώς, οι άντρες που πρωταγωνιστούν στο πορνό επίσης δεν είναι ακριβώς άνθρωποι, είναι εξουσιαστές που διατηρούν ελάχιστα στοιχεία ανθρωπιάς πάνω τους. Γι αυτούς τους λόγους τα kit σεξουαλικών βοηθημάτων με 5 ή 7 κομμάτια "για δύο", περιέχουν ένα βοήθημα μόνο για τον άντρα (το παιδαριώδες δαχτυλίδι πέους), ενώ τα υπόλοιπα όλα προορίζονται να χτυπήσουν/να δέσουν/ να χωθούν στις γυναίκες. Για τους άντρες που προτείνουν σεξουαλικά βοηθήματα που θα χρησιμοποιηθούν στους άλλους κι όχι στον εαυτό τους, το ελάχιστο κι επιεικέστερο που μπορούμε να πούμε είναι πως δεν τους αρκεί να είναι εξουσιαστές δια του σώματός τους, επιθυμούν εγκαθιδρύοντας την σχέση βοηθήματος-γυναίκας να αυξήσουν την εξουσία τους με νέους τρόπους, και να ενδυναμώσουν την αίσθηση υποτέλειας της γυναίκας. Να αναφέρω ότι τα kit είναι σχεδιασμένα αριστοτεχνικά ώστε να αυξάνουν το επίπεδο του κακοποιητικού σεξ μέσω στρατηγικής. Ξεκινάνε με κάτι ας πούμε απλό, π.χ. τις χειροπέδες όπου είσαι δέσμιος, προχωράνε στα μαστίγια όπου τιμωρείσαι και φτάνουν στους δονητές πρωκτού όπου δεν είσαι πια τίποτα παρά κάποια που πρέπει να βιώσει πλήρως τον εξευτελισμό και να βάλει για πάντα στο κεφάλι της ότι δεν είναι άνθρωπος, είναι μόνο μια σειρά από τρύπες διαθέσιμες για πήδημα όχι μόνο από σώματα αλλά κι από αντικείμενα. Αν και το καθένα από τα βοηθήματα μπορεί ένας άντρας να τα αγοράσει και να τα παρουσιάσει στην γυναίκα μεμονωμένα, το ίδιο το kit υποβάλλει στο μυαλό την εικόνα της κλιμάκωσης, των σκαλιών, σου υπενθυμίζει ότι υπάρχει κι αυτό το βοήθημα και το άλλο, και τέλος πάντων τι κάθονται στο κουτί; πότε επιτέλους θα τα χρησιμοποιήσεις; Εάν ο στόχος της γυναίκας που αποδέχεται όλα αυτά είναι η απελευθέρωση, πολύ θα ήθελα να ήξερα από τι απελευθερώνεται με τις χειροπέδες, τα μαστίγια, τους δονητές πρωκτού; Θα ήθελα κάποιος να μου πει, γιατί αυτή η εικόνα δεν μοιάζει καθόλου με ελευθερία αλλά με σκλαβιά;
Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια ξεχωριστή αναφορά σε ένα συγκεκριμένο βοήθημα που υπάρχει στο δισέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού και τιτλοφορείται "σεξ από απόσταση", με την γλυκύτατη επεξήγηση "για ζευγάρια που μπορεί να μένουν μακριά ο ένας από τον άλλον, αλλά θέλουν να έχουν ερωτική επαφή". Καταρχάς να διευκρινίσω ότι στην λέξη επ-αφή εμπεριέχεται η λέξη αφή, επομένως η περιγραφή είναι τερατωδώς παραπλανητική αφού με τούτο το βοήθημα δεν αγγίζει κανένας κανέναν. Τι είναι το βοήθημα ετούτο; Είναι ένας δονητής όμορφος, κομψός που φοράει η γυναίκα, κι έχει τηλεχειριστήριο που παίρνει μαζί του ο άντρας για να ενεργοποιήσει όποτε θέλει "από την άκρη της Γης". Για μένα που μπήκα στο σάιτ της Εισαγωγικής εταιρείας ώστε να βρω τις τιμές κι είδα έως και τις μηχανές του σεξ που μοιάζουν με όργανα βασανισμού της Ιεράς Εξέτασης σε πολύ χειρότερη εκδοχή, αυτές οι μηχανές βρίσκονται σε πολύ-πολύ χαμηλότερο επίπεδο σαδισμού κι εξευτελισμού από τον δονητή με τηλεχειριστήριο. Τίποτα δεν μπορεί να φτάσει σε εξουσιαστικότητα και υποτέλεια τον δονητή αυτόν που προϋποθέτει την παραχώρηση του δικαιώματος στον οργασμό στον άντρα. Εκείνος θα αποφασίσει όταν του καπνίσει πότε θα έχει η γυναίκα οργασμό και ποιου τύπου διαλέγοντας ταχύτητα και τύπο κίνησης, ενώ η γυναίκα την ίδια στιγμή θα βρίσκεται στην δουλειά, στο γραφείο, στον δρόμο, στο μαγείρεμα. Ρωτάω λοιπόν: μετά από τόσα χρόνια αγώνα για την αναγνώριση στις γυναίκες του δικαιώματος του οργασμού, ήρθε η ώρα που το δικαίωμα αυτό θα το παραχωρεί η γυναίκα μόνη της στον άντρα που λείπει; Γιατί να μην γυρίσουμε στην εποχή των Ιπποτών και της ζώνης αγνότητας; Τουλάχιστον θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο πως δεν θα ξεφτιλιστούμε στην μέση ενός meeting, βογγώντας και κοκκινίζοντας από έναν οργασμό.
Κορίτσια μην ενεργείτε λες κι η ζωή είναι μια πλάκα και υπάρχει μόνο το σήμερα. Η ζωή μπορεί να είναι διασκεδαστική αλλά δεν είναι πλάκα, το σήμερα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το αύριο. Οι σημερινές δικές σας υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, για τον σύντροφο συνιστούν αδιαμφισβήτητο κεκτημένο. Ο δρόμος από την ισοτιμία έως την παραχώρηση του δικαιώματος στον οργασμό στον άντρα δεν είναι κοινός για εσάς κι εκείνον, είναι δυο παράλληλες κυλιόμενες σκάλες, στην μία κατεβαίνετε εσείς, στην άλλη ανεβαίνει ο σύντροφος κι επιστροφή δεν έχει.
Μην πετάτε στα σκουπίδια το δικαίωμα του οργασμού, ειδικά μια που είναι σαν το 8ωρό, αυτές που τους αναγνωρίζεται τώρα, δεν πάλεψαν για να το κατακτήσουν, το βρήκαν έτοιμο από εκείνες που πάλεψαν, που μίλησαν πρώτες, που χλευάστηκαν, που κατηγορήθηκαν ως πουτάνες όταν το διεκδίκησαν, που χτυπήθηκαν σε διαδηλώσεις, που τσακώθηκαν με άντρες κι εραστές για να το κερδίσουν, που πάνω στα σώματα τους έκαναν οι γιατροί τα πειράματα τους.
Μην πετάτε στα σκουπίδια το δικαίωμα στον οργασμό, κρατήστε το δικό σας και κληροδοτήστε το στις επόμενες γενιές, στις κόρες σας. Για να μην παλεύουν πάλι από την αρχή, για να μην ξαναγυρίσουμε στην εποχή του Νεάτερνταλ (το 1960) που οι γυναίκες ήταν αποδεκτές όταν είχαν το στοματάκι τους ραμμένο και τα πόδια ανοιχτά.
Μην πετάτε στα σκουπίδια το δικαίωμα αυτό τουλάχιστον ως φόρο τιμής για τα εκατομμύρια γυναικών που έζησαν και πέθαναν κάνοντας 4.500 φορές σεξ με τον σύζυγο χωρίς να βιώσουν τον οργασμό ποτέ, δηλαδή τις γιαγιάδες σας, μπορεί και τις μανάδες σας.
Μην το πετάτε, κρατήστε το, οι άντρες το δικό τους δικαίωμα στον οργασμό δεν το παραχώρησαν ποτέ και σε κανένα, από την πρώτη μέρα της δημιουργίας μέχρι σήμερα.
υπογράφει η Melusine
Μέρος 2ο η ιδεολογική τοποθέτηση απέναντι στα σεξουαλικά βοηθήματα.
Όλες οι πράξεις έχουν ιδεολογικό υπόβαθρο. Σύμφωνα με το συντακτικό, πίσω από κάθε πράξη που γίνεται υπάρχουν 3 στοιχεία, το υποκείμενο που δρα ή πάσχει, το γεγονός της πράξης (το ρήμα) και το αντικείμενο της πράξης που είναι ένας άλλος ή εμείς οι ίδιοι στην περίπτωση που το ρήμα είναι αυτοπαθές, όπως π.χ. το ρήμα "αυτοϊκανοποιούμαι". Επομένως η ιδεολογική τοποθέτηση απέναντι στα σεξουαλικά βοηθήματα θα πρέπει να εξεταστεί ανάλογα με το ποιος δρα, σε ποιόν, με ποιο τρόπο, ώστε να αποκαλυφθεί εν μέρει η αλήθεια της.
Από όλη την παρακάτω κουβέντα θέλω να εξαιρέσω τελείως κάποιες ομάδες γυναικείου πληθυσμού και λέω "γυναικείου" διότι το περιοδικό, το αφιέρωμα και τα προϊόντα απευθύνονται στις γυναίκες μόνο. Εξαιρώ τρεις ομάδες γυναικείου πληθυσμού που αν και μπορούν να απορρίψουν τα σεξουαλικά βοηθήματα τελείως, εντούτοις δεν έχουν πολλά να χάσουν αν τα εισάγουν στην ζωή τους κι -επακόλουθα- τα κρατήσουν εκεί για πάντα. Εξαιρώ α) τις γυναίκες που για οποιουσδήποτε λόγους είναι σε μόνιμη βάση ερωτικά μόνες, β) τις γυναίκες που βρίσκονται σε μακροχρόνια μονογαμική σχέση, για κάποιο λόγο δεν έλκονται πια από τον σύντροφο, σκοπεύουν όμως για δικούς τους λόγους να διατηρήσουν αυτήν την μονογαμική σχέση ως τον θάνατό τους, γ) τις γυναίκες που έχουν καλή σχέση με τον σύζυγο αλλά για ιατρικούς λόγους δεν μπορούν να έχουν μια πλήρη επαφή με τον σύζυγο. Εν ολίγοις η συζήτηση που ακολουθεί δεν αφορά εκείνες που είτε για αντικειμενικούς λόγους, είτε κατ' επιλογή γνωρίζουν πως δεν πρόκειται στο μέλλον να έχουν πλήρη επαφή με άνθρωπο.
Πρώτες στο μυαλό μου έρχονται οι γυναίκες που χρησιμοποιούν τα σεξουαλικά βοηθήματα για αυτοϊκανοποίηση. Οι λέξεις "βοήθημα" και "αυτο-ικανοποίηση" δεν ταιριάζουν στην ίδια φράση διότι είναι ήδη αυτο-αποκλειόμενες. Η σκέψη πως η γυναίκα χρειάζεται βοήθεια για να αυτοϊκανοποιηθεί δείχνει πως αυτός που σχεδίασε το βοήθημα την θεωρεί ανίκανη να φτάσει στην ικανοποίηση μόνη της. Είναι αλήθεια αυτό; Όχι. Αφού δεν ήταν για χιλιάδες χρόνια, γιατί να είναι τώρα; Υπάρχει βέβαια στο εξωτερικό ένας μύθος που ισχυρίζεται πως οι άντρες είναι εκείνοι που προσφέρουν τον οργασμό, μύθος που ξεκίνησε από τον τρόπο με τον οποίο περιγράφηκε ο οργασμός όταν πρωτοαναφέρθηκε (π.χ.he offered her an orgasm), όμως ο μύθος αυτός στην χώρα μας είναι αδύναμος αφού δεν ακούμε την φράση παρά μόνο σε μεταφράσεις ταινιών από αδαείς μεταφραστές. Εμείς οι γυναίκες γνωρίζουμε ότι το δυναμικό του οργασμού υπάρχει ήδη στο σώμα μας, απλώς όταν βρισκόμαστε με σύντροφο, οι σωστές κινήσεις στα σωστά μέρη μπορούν να συνεισφέρουν. Άλλο πράγμα είναι αυτό, κι άλλο να "χρειάζεται" βοήθεια κάποια γα να έρθει σε οργασμό κατά την αυτοϊκανοποίηση. Η γυναίκα που χρησιμοποιεί κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό της για την ικανοποίησή της, αποδυναμώνεται και υποσκάπτει την αυτονομία της. Το μόνο πράγμα που κάνει το βοήθημα είναι να εδραιώσει στο μυαλό της την πεποίθηση πως η ηδονή έρχεται από κάπου έξω από το σώμα της, σαν δώρο, καθιστώντας την έτσι αδύναμη να διεκδικήσει την ηδονή μόνη της.
Θα μου πει κανείς πως τα ΜΜΕ μέσω των αρθρογράφων και σεξολόγων τους ισχυρίζονται πως το σεξουαλικό βοήθημα μπορεί τουλάχιστον να βοηθήσει την γυναίκα να διερευνήσει την σεξουαλικότητά της, να μάθει το σώμα της, να ανακαλύψει τι της αρέσει. Θα αστειεύεστε ασφαλώς, το εντελώς αντίθετο συμβαίνει, με το βοήθημα αγγίζει και διερευνά λιγότερο το σώμα της, μπορεί κάλλιστα να έρθει σε οργασμό χωρίς να ακουμπήσει καθόλου το σώμα της με τα χέρια της, απλώς νιώθει την επίδραση του ξένου πράγματος πάνω της, του μηχανήματος, αυτού που είναι τεχνητό, άκαμπτο, που δεν μοιάζει καθόλου με χέρι ή με χείλη, γι αυτό και στην συνέχεια μπορεί να βεβαιώσει όχι πως νιώθει όταν την αγγίζουν απαλά εδώ κι έντονα εκεί, αλλά τι επίδραση είχε στην τάδε ταχύτητα το μηχάνημα εδώ και τι επίδραση εκεί.
"Ναι, αλλά το βοήθημα έχει απόδοση κι είναι πολύ καλό τουλάχιστον στα διαστήματα που είσαι χωρίς σύντροφο". Ναι, το ξέρω ότι έχει απόδοση, αυτή είναι η δουλειά του, να έχει απόδοση άριστη και την ίδια πάντα, χωρίς σκαμπανεβάσματα όπως οι σύντροφοι, χωρίς μούτρα, νεύρα, πονοκέφαλο, συνάχι. Βεβαίως έχει απόδοση, την απόδοση που ποτέ δεν θα έχει εραστής, εκτός αν κάποτε τα μέλη του σώματος μπορούν να δονούνται σε 5 ταχύτητες. Και ναι μεν το μυαλό της γυναίκας γνωρίζει από την αρχή πως το βοήθημα είναι μηχάνημα, πως δεν είναι άνθρωπος, πλην όμως ο οργασμός του βοηθήματος είναι εγγεγραμμένος στο κεφάλι της, οπότε η σύγκριση μεταξύ της βιωμένης ηδονής από το βοήθημα κι από τον σύντροφο, φυσικά αποβαίνει εις βάρος του συντρόφου. Ναι, ο άνθρωπος μειονεκτεί απέναντι στα μηχανήματα. Απίστευτο; Δεν θα μου κάνει εντύπωση αν σε 10 χρόνια από σήμερα οι γυναίκες στην πράξη θα προτιμούν την ησυχία τους και την παρέα μιας σειράς από πολύ εξελιγμένα σεξουαλικά βοηθήματα. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτή η διαδικασία θα γίνει συνειδητά κι αμέσως, απλώς είναι πολύ λογικό όταν κάνεις απολογισμό της σχέσης, στα αρνητικά του συντρόφου να προσθέτεις την ελλειμματική σεξουαλική απόλαυση κι αναπόφευκτα η ησυχία σου να φαίνεται μια πολύ καλύτερη ιδέα. Έχουμε ήδη διαπιστώσει ως κοινωνία πως πολύ μικρότερα πράγματα όπως οι καθημερινές ώρες που απαιτούνται στο facebook είναι συχνός λόγος για να αναβάλλεις ραντεβού, συνεπώς το μέτριο προς χάλια σεξ ασφαλώς είναι σημαντικότερος λόγος.
Θα μου πείτε πως ζούμε στον κόσμο της σεξουαλικής ελευθερίας, ή τουλάχιστον στον κόσμο της ελεύθερης επιλογής. Το ξέρω αυτό το ανέκδοτο, είναι παλιό. Ναι, ζούμε στον κόσμο που διευκολυνόμαστε να επιλέξουμε ελεύθερα να ζήσουμε όλες σαν την Σάντρα Μπούλοκ στο Network: να δουλεύουμε από το σπίτι, να παραγγέλλουμε έτοιμα σε ντελίβερυ, να πληρώνουμε όλους τους λογαριασμούς με e-banking, να φοράμε μόνο πυτζάμες, κι ανάμεσα στις υποθέσεις όταν περισσεύει κανένα πεντάλεπτο να έχουμε κι ένα οργασμό. Ναι, αλλά είναι αυτό σχέδιο ζωής για κάποια;
Μετά έχουμε ομάδες γυναικών που χρησιμοποιούν σεξουαλικά βοηθήματα ενώ έχουν σχέση και τα βοηθήματα βρίσκονται στο κοινό κρεββάτι είτε με υπόδειξη της γυναίκας, είτε με υπόδειξη του άντρα. Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις, με διαφορετικούς δράστες, διαφορετικά κίνητρα, διαφορετική κατανομή εξουσίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε οτιδήποτε για τις γυναίκες το ερώτημα είναι "ποιος έχει την εξουσία πάνω μου;". Στην σχέση, στο σεξ, είμαστε ισότιμοι ή όχι; Ας το δούμε μέσα από το αφιέρωμα.
Στο αφιέρωμα, το μόνο απόλυτα ισότιμο σεξουαλικό βοήθημα που σχεδιάστηκε για δύο είναι ένα παιγνίδι με κάρτες ρόλων και σενάρια γι αυτούς τους ρόλους. Φαίνεται πολύ αθώο κι άκακο αλλά η ερώτηση είναι: γιατί να παίξουμε ρόλους; Τι κακό έχουμε εμείς οι δύο; Δεν είμαστε αρκετά καλοί; Ένας ντελιβεράς και μια πωλήτρια, ένας έμπορος και μια δασκάλα, ένας δημόσιος υπάλληλος και μια φυσιοθεραπεύτρια, ένας μηχανικός αυτοκινήτων και μια φοιτήτρια, εμείς οι δυό, τι ελάττωμα έχουμε και πρέπει να γίνουμε κάποιοι άλλοι; Ο καθένας από εμάς είναι εκείνο που διάλεξε ο άλλος, άρα είμαστε το καλύτερο δυνατόν σε κάθε μία επαφή μας. Ο καθένας από εμάς, έχει κάνει τόσα χρόνια κόπο να γίνει αυτός που είναι, να λέει όσα λέει, να σκέφτεται όπως σκέφτεται, να χαϊδεύει όπως χαϊδεύει. Γιατί να παίξουμε θέατρο; Δεν πρέπει να είμαστε αρκετά περήφανοι για τους εαυτούς μας ώστε να μην θέλουμε να γίνουμε κάποιο άλλοι; Τι είναι το σεξ; πορνό ταινία που όλο κάποιον υποδύονται, κι όλο λένε κάτι λόγια που στην πραγματική ζωή δεν τα λέει κανείς; Με λίγα λόγια για μένα αυτό το παιγνίδι σημαίνει ότι είμαστε ισότιμοι αλλά ταυτόχρονα παραδεχόμαστε ότι είμαστε " λίγοι". Γιατί;
Πάμε στα σεξουαλικά βοηθήματα που εισάγονται στο κοινό κρεββάτι με πρωτοβουλία της γυναίκας. Η πράξη προβάλλεται ως κατάλληλη για μια γυναίκα δυνατή που διεκδικεί την σεξουαλική ικανοποίηση, οπότε με μια σεξουαλικώς απελευθερωμένη κίνηση προτείνει τα βοηθήματα, επομένως η γυναίκα έχει τον έλεγχο της κατάστασης και την εξουσία. Χμ...Μάλλον όχι. Αφού η λέξη "βοήθημα" παραμένει στην εξίσωση, η ανεπάρκεια είναι σαφέστατη. Ποιανού; Όχι της ηδονής, αυτό το έχουμε αποδεχτεί εκ προοιμίου διότι είναι το προφανές, αλλά η ανεπάρκεια της επικοινωνίας μεταξύ τους και της ψυχικής δύναμης της γυναίκας. Υποτίθεται ότι είναι ήδη αποδεκτό κι από τους δυό πως η σεξουαλική ικανοποίηση πρέπει να είναι αμοιβαία κι όμως η γυναίκα αντι να καθίσει και να ταλαιπωρήσει τον σύντροφο με λεπτομερείς οδηγίες, με υποδείξεις και βασανιστικές δοκιμές για το πως να την χαϊδεύει και πώς να συνεισφέρει στην δική της ικανοποίηση, προτιμάει να μην του ζαλίζει το κεφάλι και του προτείνει την εύκολη κι εγγυημένη λύση του βοηθήματος, κάνοντας έτσι τον οργασμό της να φαίνεται σαν κάτι που μόνο ανώτερες δυνάμεις μπορούν να προκαλέσουν. Και να μεν αληθεύει ότι οι άντρες ειδικώς προσβάλλονται όταν καταλαβαίνουν ότι δεν είναι προφέσορες πανεπιστημίου στο σεξ, όμως υποθέτω ότι προσβάλλονται πολύ περισσότερο μόλις αντιληφθούν πως ο οργασμός που βλέπουν αποτυπωμένο στο γυναικείο πρόσωπο από το βοήθημα, δεν έχει ποτέ πριν αποτυπωθεί στο πρόσωπό της από την απλή δική τους παρουσία. Υποθέτω επίσης ότι αισθάνονται όχι ως ερωτικοί σύντροφοι αλλά ως χειριστές μηχανημάτων, ως εκτελεστές οδηγιών, γεγονός υποτιμητικό και καθόλου ισότιμο. Τα λέω όλα αυτά σκεπτόμενη πως αντιμετωπίζουμε πάντα τους συντρόφους ως ανθρώπους, γι αυτό δεν έχουμε σκοπό να τους πληγώσουμε αν αυτό περνάει από το χέρι μας. Επομένως αντί να εθελοτυφλούμε απέναντι στα σεξουαλικά προβλήματα μας, καλύτερα είναι να τα αντιμετωπίζουμε κατάματα, να λέμε τι θέλουμε, να εξηγούμε πώς θα φτάσουμε στο επιθυμητό και να κάνουμε υπομονή ως που να το πετύχουμε. Μην φοβάστε να μιλήσετε, οι άντρες θα είχαν παρατήσει τελείως το σεξ εάν δεν είχαν οργασμό 99% των σεξουαλικών τους επαφών κι είχαν μόνο το 50% ή 60%. Θα ξεσήκωναν τον κόσμο αν τελειώνατε πρώτες και γυρνούσατε την πλάτη να κοιμηθείτε αφήνοντάς τους στα κρύα του λουτρού. Μην φοβάστε να μιλήσετε ανοιχτά για ό,τι χρειάζεστε αν θέλετε να μοιραστείτε ισότιμα την εξουσία κι όχι να την παραχωρήσετε στο μηχάνημα. Αυτός είναι ο δρόμος για αληθινή δύναμη, να διαφεντεύεις τον εαυτό σου και να διεκδικείς την ηδονή που δικαιούσαι από τον άλλον άνθρωπο, όχι από έναν τρίτο εμβόλιμο στην σχέση -το βοήθημα.
Στην συνέχεια έχουμε την περίπτωση που τα ερωτικά βοηθήματα τα προτείνει ο άντρας στην γυναίκα. Αυτή είναι η πλειοψηφία των περιπτώσεων κι είναι αποτέλεσμα της πορνογραφικοποίησης της ζωής στην Δύση, αφορά δηλαδή εκείνους τους άντρες που επιθυμούν να επαναλάβουν στην πραγματική ζωή αυτά που βλέπουν στις πορνό ταινίες. Δυστυχώς, στα πορνό οι γυναίκες δεν είναι ακριβώς άνθρωποι, είναι κατώτερης μορφής ζωής, αντικείμενα προς χρήση και διαθέσιμες σε κάθε είδους κακοποίηση, εξευτελισμό, απανθρωπισμό. Εξίσου δυστυχώς, οι άντρες που πρωταγωνιστούν στο πορνό επίσης δεν είναι ακριβώς άνθρωποι, είναι εξουσιαστές που διατηρούν ελάχιστα στοιχεία ανθρωπιάς πάνω τους. Γι αυτούς τους λόγους τα kit σεξουαλικών βοηθημάτων με 5 ή 7 κομμάτια "για δύο", περιέχουν ένα βοήθημα μόνο για τον άντρα (το παιδαριώδες δαχτυλίδι πέους), ενώ τα υπόλοιπα όλα προορίζονται να χτυπήσουν/να δέσουν/ να χωθούν στις γυναίκες. Για τους άντρες που προτείνουν σεξουαλικά βοηθήματα που θα χρησιμοποιηθούν στους άλλους κι όχι στον εαυτό τους, το ελάχιστο κι επιεικέστερο που μπορούμε να πούμε είναι πως δεν τους αρκεί να είναι εξουσιαστές δια του σώματός τους, επιθυμούν εγκαθιδρύοντας την σχέση βοηθήματος-γυναίκας να αυξήσουν την εξουσία τους με νέους τρόπους, και να ενδυναμώσουν την αίσθηση υποτέλειας της γυναίκας. Να αναφέρω ότι τα kit είναι σχεδιασμένα αριστοτεχνικά ώστε να αυξάνουν το επίπεδο του κακοποιητικού σεξ μέσω στρατηγικής. Ξεκινάνε με κάτι ας πούμε απλό, π.χ. τις χειροπέδες όπου είσαι δέσμιος, προχωράνε στα μαστίγια όπου τιμωρείσαι και φτάνουν στους δονητές πρωκτού όπου δεν είσαι πια τίποτα παρά κάποια που πρέπει να βιώσει πλήρως τον εξευτελισμό και να βάλει για πάντα στο κεφάλι της ότι δεν είναι άνθρωπος, είναι μόνο μια σειρά από τρύπες διαθέσιμες για πήδημα όχι μόνο από σώματα αλλά κι από αντικείμενα. Αν και το καθένα από τα βοηθήματα μπορεί ένας άντρας να τα αγοράσει και να τα παρουσιάσει στην γυναίκα μεμονωμένα, το ίδιο το kit υποβάλλει στο μυαλό την εικόνα της κλιμάκωσης, των σκαλιών, σου υπενθυμίζει ότι υπάρχει κι αυτό το βοήθημα και το άλλο, και τέλος πάντων τι κάθονται στο κουτί; πότε επιτέλους θα τα χρησιμοποιήσεις; Εάν ο στόχος της γυναίκας που αποδέχεται όλα αυτά είναι η απελευθέρωση, πολύ θα ήθελα να ήξερα από τι απελευθερώνεται με τις χειροπέδες, τα μαστίγια, τους δονητές πρωκτού; Θα ήθελα κάποιος να μου πει, γιατί αυτή η εικόνα δεν μοιάζει καθόλου με ελευθερία αλλά με σκλαβιά;
Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια ξεχωριστή αναφορά σε ένα συγκεκριμένο βοήθημα που υπάρχει στο δισέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού και τιτλοφορείται "σεξ από απόσταση", με την γλυκύτατη επεξήγηση "για ζευγάρια που μπορεί να μένουν μακριά ο ένας από τον άλλον, αλλά θέλουν να έχουν ερωτική επαφή". Καταρχάς να διευκρινίσω ότι στην λέξη επ-αφή εμπεριέχεται η λέξη αφή, επομένως η περιγραφή είναι τερατωδώς παραπλανητική αφού με τούτο το βοήθημα δεν αγγίζει κανένας κανέναν. Τι είναι το βοήθημα ετούτο; Είναι ένας δονητής όμορφος, κομψός που φοράει η γυναίκα, κι έχει τηλεχειριστήριο που παίρνει μαζί του ο άντρας για να ενεργοποιήσει όποτε θέλει "από την άκρη της Γης". Για μένα που μπήκα στο σάιτ της Εισαγωγικής εταιρείας ώστε να βρω τις τιμές κι είδα έως και τις μηχανές του σεξ που μοιάζουν με όργανα βασανισμού της Ιεράς Εξέτασης σε πολύ χειρότερη εκδοχή, αυτές οι μηχανές βρίσκονται σε πολύ-πολύ χαμηλότερο επίπεδο σαδισμού κι εξευτελισμού από τον δονητή με τηλεχειριστήριο. Τίποτα δεν μπορεί να φτάσει σε εξουσιαστικότητα και υποτέλεια τον δονητή αυτόν που προϋποθέτει την παραχώρηση του δικαιώματος στον οργασμό στον άντρα. Εκείνος θα αποφασίσει όταν του καπνίσει πότε θα έχει η γυναίκα οργασμό και ποιου τύπου διαλέγοντας ταχύτητα και τύπο κίνησης, ενώ η γυναίκα την ίδια στιγμή θα βρίσκεται στην δουλειά, στο γραφείο, στον δρόμο, στο μαγείρεμα. Ρωτάω λοιπόν: μετά από τόσα χρόνια αγώνα για την αναγνώριση στις γυναίκες του δικαιώματος του οργασμού, ήρθε η ώρα που το δικαίωμα αυτό θα το παραχωρεί η γυναίκα μόνη της στον άντρα που λείπει; Γιατί να μην γυρίσουμε στην εποχή των Ιπποτών και της ζώνης αγνότητας; Τουλάχιστον θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο πως δεν θα ξεφτιλιστούμε στην μέση ενός meeting, βογγώντας και κοκκινίζοντας από έναν οργασμό.
Κορίτσια μην ενεργείτε λες κι η ζωή είναι μια πλάκα και υπάρχει μόνο το σήμερα. Η ζωή μπορεί να είναι διασκεδαστική αλλά δεν είναι πλάκα, το σήμερα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το αύριο. Οι σημερινές δικές σας υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, για τον σύντροφο συνιστούν αδιαμφισβήτητο κεκτημένο. Ο δρόμος από την ισοτιμία έως την παραχώρηση του δικαιώματος στον οργασμό στον άντρα δεν είναι κοινός για εσάς κι εκείνον, είναι δυο παράλληλες κυλιόμενες σκάλες, στην μία κατεβαίνετε εσείς, στην άλλη ανεβαίνει ο σύντροφος κι επιστροφή δεν έχει.
Μην πετάτε στα σκουπίδια το δικαίωμα του οργασμού, ειδικά μια που είναι σαν το 8ωρό, αυτές που τους αναγνωρίζεται τώρα, δεν πάλεψαν για να το κατακτήσουν, το βρήκαν έτοιμο από εκείνες που πάλεψαν, που μίλησαν πρώτες, που χλευάστηκαν, που κατηγορήθηκαν ως πουτάνες όταν το διεκδίκησαν, που χτυπήθηκαν σε διαδηλώσεις, που τσακώθηκαν με άντρες κι εραστές για να το κερδίσουν, που πάνω στα σώματα τους έκαναν οι γιατροί τα πειράματα τους.
Μην πετάτε στα σκουπίδια το δικαίωμα στον οργασμό, κρατήστε το δικό σας και κληροδοτήστε το στις επόμενες γενιές, στις κόρες σας. Για να μην παλεύουν πάλι από την αρχή, για να μην ξαναγυρίσουμε στην εποχή του Νεάτερνταλ (το 1960) που οι γυναίκες ήταν αποδεκτές όταν είχαν το στοματάκι τους ραμμένο και τα πόδια ανοιχτά.
Μην πετάτε στα σκουπίδια το δικαίωμα αυτό τουλάχιστον ως φόρο τιμής για τα εκατομμύρια γυναικών που έζησαν και πέθαναν κάνοντας 4.500 φορές σεξ με τον σύζυγο χωρίς να βιώσουν τον οργασμό ποτέ, δηλαδή τις γιαγιάδες σας, μπορεί και τις μανάδες σας.
Μην το πετάτε, κρατήστε το, οι άντρες το δικό τους δικαίωμα στον οργασμό δεν το παραχώρησαν ποτέ και σε κανένα, από την πρώτη μέρα της δημιουργίας μέχρι σήμερα.
υπογράφει η Melusine
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου