Πολιτικά Ημερολόγια

...είναι κατά την γνώμη μου αυτή εδώ η πράξη.

Γίνεται πολλή συζήτηση τις τελευταίες μέρες για την επίθεση από ομάδα αντιεξουσιαστών με Μολότοφ και πέτρες στο Α.Τ. Ομόνοιας. Οι αστυνομικοί την επόμενη μέρα, με πρωτοφανή ενεργητικότητα προέβησαν σε μια πολύ "αυθόρμητη" διαμαρτυρία υπέρ της προστασίας της ζωής τους, κρατώντας μάλιστα ένα πανό εξίσου "αυθόρμητο", με τέλεια γραφιστικά από γραφίστα και τέλεια πλαστικοποίηση από επαγγελματία. Τα άρθρα των εφημερίδων με πηχυαίους τίτλους "Ήθελαν νεκρό αστυνομικό" απευθύνονται στον μέσο φυσιολογικό άνθρωπο ο οποίος δεν θέλει νεκρό κανένα, πιο πολύ όμως σε εκείνους που δεν γνωρίζουν για την προστασία της ζωής ποιών μιλάμε. Δεν έχετε καταλάβει ότι δεν μιλάμε για εξίσου φυσιολογικούς ανθρώπους. Μιλάμε γι αυτούς που πρόσφατα συμμετείχαν στην δολοφονία του  Ζακ Κωστόπουλου προσφέροντας του μια δεύτερη κλοτσοπατινάδα ενώ ήταν ήδη βουτηγμένος μέσα στα αίματα, και στην συνέχεια του πέρασαν χειροπέδες ενώ ήταν ήδη νεκρός σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ομοσπονδία

Σκέφτομαι την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου εδώ και μέρες. Σκέφτομαι πρώτα την ίδια την δολοφονία και μετά, τα βίντεο. Πάνω στα βίντεο σκέφτομαι πολλά και διαφορετικά. Να δηλώσω ότι προσωπικώς δεν έχω δει κανένα βίντεο για τον Ζακ Κωστόπουλο και ποτέ δεν θα δω. Γιατί; Απλούστατα, δεν αντέχω. Έχω αποφασίσει πριν από χρόνια πως δεν θα βλέπω τίποτα με αίματα, με ξύλο, με σκοτωμούς κλπ, ούτε σε φανταστικά περιστατικά μυθοπλασίας όπως είναι οι ταινίες, ούτε σε καταγραφή πραγματικών περιστατικών όπως είναι οι ειδήσεις. Όταν πρωτοπήρα την απόφαση το έκανα για λόγους ιδεολογικούς, δεν ήθελα να συνηθίσω στην εικόνα της βίας είτε αφορά τον πόλεμο, είτε αφορά διαπροσωπικά περιστατικά. Δεν ήθελα επίσης να γεννιούνται μέσα μου φόβοι που να οφείλονται όχι σε αυτό που έζησα πραγματικά, αλλά σε αυτό που είδα σε αναπαράσταση.  Καθώς τα χρόνια πέρασαν κατάλαβα ότι εκτός από ιδεολογικά, δεν αντέχω να βλέπω τέτοιες εικόνες γιατί ταυτίζομαι με τα θύματα και υποφέρω. Πο